Betrouwbaarheid in het slibindikkingsproces

Afhankelijk van de grootte zijn er verschillende afvalwaterzuiveringsprocessen. Kleinere installaties tot 30.000 inwoners worden vaak gebouwd als beluchtingsinstallaties met aerobe slibstabilisatie. Grotere installaties (>30.000 inwoners) maken daarentegen meestal gebruik van anaerobe slibstabilisatie.

Tijdens dit proces wordt het actieve slib dat geproduceerd wordt tijdens de biologische zuivering onttrokken aan de secundaire bezinktank en teruggevoerd naar de beluchtingstank. Een deel van deze stroom moet echter worden afgevoerd als surplusslib en samen met het primaire slib uit de voorklaringsfase naar de gistingstank worden gevoerd voor anaerobe slibstabilisatie.

Lees hier het complete verhaal

Uitleg bij anaerobe en aerobe dissimilatie

Anaerobe dissimilatie is verbranding zonder zuurstof. Gistcellen en melkzuurbacteriën kunnen dit. Zij vormen daarbij uit één glucosemolecuul, twee ATP moleculen. Gistcellen vormen daarbij alcohol (ethanol) en koolstofdioxide. Dit proces wordt gisting genoemd. Melkzuurbacteriën vormen twee melkzuurmoleculen. Anaerobe dissimilatie is een onvolledige verbranding; in ethanol en melkzuur zit nog veel energie.

Aerobe dissimilatie is een volledige verbranding; glucose wordt volledig afgebroken tot koolstofdioxide en water. Hierbij ontstaan in totaal 38 ATP moleculen. De mitochondria spelen hierbij een belangrijke rol. Daarin vindt de daadwerkelijke verbranding met behulp van zuurstof plaats.

bron: https://biojuf.nl/dissimilatie/